SIEĆ ALARMOWA DRUŻYNY ZASTĘPU

Sieć alarmowa…
Jest ważnym elementem działania drużyny/zastępu. To właśnie ona wskazuje na fakt etykiety, jaką mają harcerze - odpowiedzialnych, czuwających i reagujących. Sieć alarmowa może być w różny sposób realizowana. Natomiast najważniejsze jest, aby grupa, która będzie się posługiwała ową siecią, miała możliwości by z niej korzystać.

 Przykład:"Drużynowy ustalił, że od dziś informacje o zbiórce będą publikowane na facebooku - portalu społecznościowym. Na ostatniej zbiórce w prawdzie przypomniał informacje dotycząca kolejnej zbiórki, ale nie było na niej Jasia. Jaś nie ma internetu, w związku z czym nie miał możliwości dowiedzieć się o zbiórce."

 
Jest to tylko jeden z przykładów, kiedy sieć alarmowa nie jest dostosowana do możliwości korzystania z niej przez członków drużyny albo zastępu. Musimy tu pamiętać też o innych przykładach. Jeżeli nie wszyscy są z danej miejscowości, to ciężko im będzie uzyskać informacje o zbiórce, jeżeli będzie ona wywieszona przy harcówce (która np. nie jest przy szkole, albo jest przy szkole, ale do danej szkoly nie uczęszczają wszyscy z drużyny).

 Innym problemem, ale zbieżnym mogą być poglądy harcerzy. Nawiązując do portalu społecznościowego i tego, iż wzrasta procent osób mających internet musimy zakładać: po pierwsze, że nie każdy ma Internet jednak, a po drugie, że nie każdy nowy harcerz będzie chciał mieć konto na facebooku np. z powodu niechęci do upublicznienia swoich danych osobowych.

 Reasumując powyższy wątek, należy koniecznie dostosować typ sieci alarmowej do harcerzy.

 Sieć alarmowa spełnia funkcje i wskazuje nam pewne ważne informacje.
 Funkcje sieci alarmowej to:

1) przekazanie informacji

2) jest to sposób na dyspozycyjność podopiecznych

3) uczy podopiecznych odpowiedzialności oraz dbania o przepływ informacji

4) ułatwia prace drużynowemu/zastępowemu

5) stwarza możliwość szybkiej mobilizacji

 Powyższy katalog funkcji nie jest zamknięty i można go spokojnie rozszerzyć. Natomiast warto zwrócić uwagę, jak ważne dla nas - z punktu widzenia np. drużynowego - jest stworzenie dobrej sieci alarmowej. Ponadto jak ważne jest także dla naszych podopiecznych, którzy mając pełen obraz sytuacji (zasób informacji), podejmują lepsze decyzje (np. wiedząc ze zbiórka tudzież akcja jest w tym czasie, nie organizują sobie w tym terminie innych zajęć). Sieć alarmowa wskazuje nam na stopień przepływu informacji i mobilność podopiecznych.

 Im lepszy przepływ informacji, tym lepsze działanie drużyny. Im większa mobilność tym łatwiej nam odpowiadać na nieprzewidziane zdarzenia (prośba z różnych instytucji, wystawienie wart w czasie żałoby narodowej).

 Co więc powinna mieć dobra sieć alarmowa?

 1) to taka sieć, która daje możliwość efektywnego przesłania informacji do innych

2) która nie jest obciążeniem, ani dla drużynowego, ani dla podopiecznych (ewentualnie to obciążenie jest w stopniu znikomym np. za pomocą trzech kliknięć wysłanie sms’a, albo przekazanie dalej informacji).

3) sieć dostępna dla wszystkich

4) sieć, która daje możliwość, aby podopieczni od razu dowiedzieli się o informacji tj. w chwili jej wysłania, albo w bardzo krótkim czasie

 Jakie mogą być sieci?

 Jest kilka dobrych patentów na sieć alarmową. Są one zależne od środowiska, otoczenia, osoby wysyłającej, możliwości oraz od adresatów.
Poniżej przedstawię kilka możliwości

a) wywieszenie informacji na oknie harcówki – sposób pierwotny chciało by się napisać jest czasem jeszcze skuteczny. Natomiast musimy wziąć pod uwagę, aby informacja była najlepiej od wewnątrz wywieszona, ze względu na różne warunki atmosferyczne, tudzież zainteresowanie niechętnych naszemu ruchowi osób ;- ) Inne kwestia, które warto wziąć pod uwagę to to, czy harcówka jest blisko szkoły przy której działamy i czy każdy chodzi do owej szkoły z naszej drużyny/zastępu.

b) „podaj dalej” – ten patent polega na tym, że na pierwszej zbiórce ustalamy łańcuch. Każdy spisuje sobie numery do innych osób, następnie wspólnie ustalamy kolejkę dzwonienia.

 Przykład: "Jaś dzwoni do Piotrka, Piotrek dzwoni do Mariusza, Mariusz dzwoni do Pawła, Paweł dzwoni do Kamila, Kamil dzwoni do Jasia.”

 Jak widzimy zatoczyło się koło, a więc informacja wróciła do Jasia. Jeżeli nie wróci, to znaczy, że coś nawaliło. Ale co w przypadku, gdy następnej osoby nie ma? Właśnie po to jest spisanie sobie numerów i całego łańcuszka przesyłu informacji. W przypadku, gdy ktoś nie odbierze, dzwonimy do następnej osoby, a z tą próbujemy się inaczej skontaktować (mail, sms, gg, przejść się do tej osoby, złapać w szkole). Bardzo ważne jest to, aby w przypadku jednej absencji informacja poszła dalej, a także to, aby dotarła też do osoby, z którą nie udało się skontaktować.

 c) internetowa – co raz więcej osób ma Internet. Jeżeli jesteśmy pewni, że wszyscy mają dostęp do Internetu i często z niego korzystają możemy go wykorzystać.

 Z aktualnych form można wyszczególnić kilka:

•wysyłanie maila grupowego (raczej przeznaczone dla starszych)
•wysyłanie wiadomości na komunikatorach (np. gg)
•wysyłanie informacji na portalach społecznościowych (np. facebook, nasza-klasa)
•założenie strony www i forum drużyny

d) sms do wszystkich – jeżeli osoba wysyłająca ma dostęp do Internetu to za pomocą kilku kliknięć może wysyłać sms’y za darmo do osób z drużyny (dysponując ich numerami telefonów komórkowych).
Otóż ze strony sms.orange.pl można wysyłać za darmo do sieci Orange. Do plusa zaś z SMS.ikp.pl.
Do innych sieci też są bramki internetowe. Sposób o tyle dobry, że dużo osób ma dziś telefon.

 Pamiętajmy, aby sieć alarmową ustalać z podopiecznymi oraz aby ustalenia miały zastosowanie do nowych osób. 
Autor:  Paweł Pyszel (Euphi)