XXIV Rajd Hufca Świdnica 2009

RAJD HUFCA 23-24.05.2009 r.
W sobotę, 23 maja, nasza drużyna wyruszyła na 24. Rajd Hufca, który w tym roku nawiązując do Szarych Szeregów przyjął kryptonim „POJUTRZE”.
Autobusem dotarliśmy na Przełęcz Jugowską. Na pierwszym punkcie naszym zadaniem było uszycie biało-czerwonej opaski i założenie jej na lewą rękę. Po chwili "warsztatów krawieckich" i ocenie umundurowania wyruszyliśmy na trasę, która okazała się lekką i przyjemną ze względu na walory widokowe Gór Sowich.
Następny punkt dotyczył terenoznawstwa, musieliśmy pokonać trenażer azymutowy i zrealizować zadanie z fabułą uważając na miny i znaki patrolowe.
Posililiśmy się śniadaniem zabranym z domu i w dalszą drogę udaliśmy się w kierunku Wielkiej Sowy.
Szczyt Wielkiej Sowy 1015 m n.p.m. został zdobyty. Na szczycie Wielkiej Sowy weszliśmy na wieżę widokową im. Mieczysława Orłowicza. Piękne widoki wynagrodziły nam trudy wędrówki. Sesja zdjęciowa, ciepła herbata, słodki posiłek.
Mając chwilę czasu postanowiliśmy przyszyć sobie sprawność (bardzo ładną) – pamiątkę z rajdu.
Zaraz na zboczu natknęliśmy się na punkt „pionierka”, na którym trzeba było wybudować KANADYJKĘ i składzik pionierski. Zadanie wykonaliśmy szybko i sprawnie, a Kamila sprawdziła wytrzymałość kanadyjki.
Kolejny punkt usytuowano na Przełęczy Walimskiej. Zaliczyliśmy III Etap "Warsztatów Krawieckich" - tu wyszywaliśmy sobie na opaskach biało-czerwonych znak "Polski Walczącej". Pozostałe zadania polegały na rozwiązaniu krzyżówki z wiedzy o Szarych Szeregach i odgadnięciu znaczenia pojęć okupacyjnych. Zadania były proste i nie mieliśmy kłopotów z ich rozwiązaniem.
 Wędrówka dalej prowadziła bardzo malowniczą trasa widokową. Na punkcie „samarytanka” stali rodzice naszego przybocznego Wojtka Maruszewskiego (ale nie mieliśmy żadnej taryfy ulgowej).
Szybka akcja ratunkowa i dalej w drogę. Już zaczęły nas boleć nogi i odczuwaliśmy trudy wędrówki. 
Kroacka Studzienka - punkt z "symboliki" - nie poszło nam za dobrze, tu straciliśmy dwa punkty i trudno już było je odrobić do końca rajdu.
Wędrówka zbliżała się już do celu w Lutomii Dolnej, nie mogliśmy się doczekać miejsca noclegowego.
Po drodze mijaliśmy dom "Kondzia" i wiedzieliśmy, że już było blisko.
Rozbicie namiotu, zagospodarowanie w namiocie, posiłek i przygotowanie do ogniska wieczornego.
Ognisko o "Braterstwie" wyśpiewane, trochę przygotowane przez drużynowych, którzy czytali teksty o przyjaźni i jedności. 
Podczas ogniska drużynowy Piotr Pamuła wygłosił gawędę o przyjaźni i Roku Braterstwa.
Bardzo pomysłowym akcentem było zawiązanie węzła płaskiego symbolizującego "Jedność ruchu harcerskiego". Wszyscy stanęli w kręgu i trzymali się za drugi koniec zawiązanego węzła płaskiego.
Marzyliśmy, aby wejść do śpiwora i odpocząć po trudach całodniowej wędrówki.
W nocy zaczął padać deszcz i padał do 6 nad ranem.
Dodatkowych „atrakcji” w namiocie dostarczali nam chrapiący harcerze, a na zewnątrz przy ognisku harcerze którzy nie mogli spać i innym nie dawali.
Rano lekka pobudka i ruszamy do kolejnego dnia rajdu.
Śniadanie bardzo smaczne, bo na koniec Kamilka zostawiła Nutellę i wszyscy musieli zjeść kanapki z wędliną i z pasztetem.
Zajęcia rozpoczęła gra Ślimak sprawdzająca wiedzę z wiedzy o trasie i Górach Sowich.
Rzucanie kostką najlepiej szło naszemu drużynowemu. Gorzej z odpowiedziami.
Drugie zadanie to Gra Logiczna. Coś trzeba było kupić, coś sprzedać, coś zamienić na coś innego, żeby wysadzić tory kolejowe, po których miał przejeżdżać pociąg z transportem broni na front.
Dużo biegania, negocjowania i wreszcie sukces. Zabawę ukończyliśmy jako drugi zespół.
Ostatni element niedzielnego dnia to sprawdzian drużynowych. Strzelanie z łuku, rzuty do wiaderka, przejście po skrzynkach, czołganie pod stołem, lotki, i przebicie balonów.
Dobra zabawa, w braterskiej sympatycznej atmosferze.
Zwinęliśmy namiot, posprzątaliśmy nasze miejsce biwaku i szykowaliśmy się do apelu.
Z niecierpliwością czekaliśmy na podsumowanie rajdu.
Niestety kolejny raz rozczarowanie - zajęliśmy II miejsce.
Jednym punktem przegraliśmy z 10 ŚDH „Mrówkojady”.
Apel zakończył się wspólnym zdjęciem wszystkich uczestników rajdu.
Kulbaczyć i w drogę do domu.
Na przystanku, gdzie czekaliśmy na autobus, nasz drużynowy za wspaniałą atmosferę na rajdzie naszej drużynie kupił lody.
Tak trochę na otarcie łez.
Brawo Dęby - było super, spisaliście się bardzo dobrze.
W przyszłości musimy się lepiej przygotować np. z rozpoznawania roślin.

O roślinkach napisze Kamilka.....
hm. Piotr Pamuła