CHORĄŻY DRUŻYNY

CHORĄŻY DRUŻYNY

 Od 1981 roku funkcję chorążego drużyny pełnili:              
1. Dariusz Spisak
2. Radosław Werner
3. Krzysztof Sobański
4. Piotr Łopacki
5. Artur Maciejewski
6. Daniel Święcicki
7. Michał Lewczyk
8. Michał Działowski
9. Adam Grychowski
10. Piotr Domański
11. Marta Panek
12. Filip Cygan
13. Jacek Poznański
14. Oskar Kaszubowski
15. Konrad Kluza
16. Arek Krenczyk
17. Ola Korbut
18. Ola Kośna
19. Marcin Kardasz
20. Karol Drozd
21. Bartosz Trojanowski

  ŚLUBOWANIE CHORĄŻEGO

            Ślubuję działać i postępować zgodnie z zasadami chorążego proporca drużyny. Obowiązki wynikające z funkcji chorążego przyjmuję i zobowiązuję się dbać o dobre imię drużyny.

ZASADY CHORĄŻEGO PROPORCA DRUŻYNY 

1. Proporzec jest dla drużyny największą wartością.
2. Chorąży drużyny uczestniczy we wszystkich imprezach drużyny i hufca z proporcem.
3. Chorąży dba o proporzec drużyny, chroni go przed zagubieniem, kradzieżą, dewastacją, dokonuje drobnych napraw.
4. Chorąży drużyny daje przykład jak należy obchodzić się z proporcem.
5. Chorąży drużyny oddaje proporcem honory na apelach i uroczystościach.
6. Chorąży drużyny jest wzorowym harcerzem i można na nim polegać.
7. Harcerze mianowani na funkcję chorążego drużyny noszą dwa żółte suwaki na brązowym sznurze funkcyjnym.
8. Chorąży drużyny wchodzi w skład Rady Drużyny.
9. Chorąży drużyny mianowany jest rozkazem drużynowego oraz
dokonuje się wpisu do książeczki harcerskiej.  

 HISTORIA PROPORCA DRUŻYNY 

            Projekt proporca został wykonany przez drużynowego w 1981 – 82 roku. Pracując w tym czasie na warsztacie elektrycznym Zakładów Elektrotechniki Motoryzacyjnej w Świdnicy mój kolega Tadek Drozdowski, obserwując moje fascynacje harcerstwem opowiadał mi o osobie (aktualnie nieznanej), która ładnie wyszywa. Przekazałem wziąć kilkanaście kolorów kordonków i muliny pani, która chętnie przystąpiła do pracy. Po jakimś czasie proporzec był gotowy.

Oczywiście zdarzył się wielki problem. Dwie strony wyszytego proporca okazały się obie lewe lub prawe (jak kto woli). Ani tak, ani tak po złożeniu dwóch części nie pasowało to do siebie. Należało podjąć decyzję, która strona zostanie wycięta, a która zostanie bez zmian. Moja mama Janina Pamuła, domowy samouk krawiectwa, dokonała cudów sztuki krawieckiej. Wycięła wszystkie części proporca, które były wyszyte na nieodpowiedniej stronie. I tak napis Związek Harcerstwa polskiego, Hufiec Świdnica oraz lilijka harcerska zostały wszyte jako aplikacja na dobrą stronę proporca. Cały proporzec został obszyty frędzlami koloru złotego z metaliczną złota nitką. Bardzo to efektownie wyglądało, ale z frędzlami też było kilka fajnych przygód. Otóż, gdy tylko frędzle pod wpływem długiej wędrówki, tarcia i innych czynników trochę nadwerężyły swoją strukturę, zaczęły się rozkręcać i poprzez pociągnięcie rozwijały się w jedną długa nitkę. Po pewnym czasie harcerze z drużyny upodobali sobie pociąganie za poszczególne frędzle. Ponieważ liczba złotych frędzli była ograniczona, skończyły się one po około 10 latach funkcjonowania proporca. Ciekawą sprawą była również lilijka na końcówce drzewca. W pierwszych latach funkcjonowania drużyny, lilijka na drzewcu była drewniana, wykonana samodzielnie przez jednego z harcerzy. Niestety podczas Turnieju Drużyn Sztandarowych w Wałbrzychu, w czasie transportu, złamała się. Zastąpiliśmy ją po jakimś czasie metalową lilijką. Drzewiec do proporca wybraliśmy z kilku drzewców, które poszczególne zastępy przyniosły z lasu podczas Rajdu Hufca. Metalowe kółeczka, pręt do zakładania proporca na drzewiec wykonał drużynowy w pracy.

Podczas obozu drużyny w Czarnym Piecu w 1988 roku drużyna zdobyła miano Drużyny Grunwaldzkiej, a podczas Zlotu Grunwaldzkiego na drzewiec proporca wbito metalową odznakę w kształcie tarczy. Harcerze natomiast zdobyli zaszczytną odznakę „Znak Zawiszy”, który nosiło się po prawej stronie na kieszonce munduru pod krzyżem harcerskim. To bardzo zaszczytne i niespotykane w regulaminie ZHP.