POEZJA W SŁUŻBIE HARCERSTWA TOMIK II

WARSZAWIANKA HARCERSKA 
Matko – Polsko my czuwamy,
Być w pokoju mogła żyć.
Za twą wolność życie damy,
Orle gniazda będziem wić.
         My harcerskie hufce karne,
         W jasną przyszłość dążym w dal. 
        Duchem, czynem swym mocarne,
         Pośród gromów, życia fal.Wierni my harcerze
Czyńmy, co dzień lepszy świat.
Niechaj każdy siły zbierze,
Młode orły, hej, na lot! 
        Refren: A kto harcerz w bój bezkrwawy,
                   W orlim locie Polsce służ.
                   Do praojców wieńca sławy
                   Złote liście czynów złóż. 

NA STARÓWCE 

 Na Starówce domy płoną
Chłopcy miasta dzielnie bronią,
Kule świszczą, chłopców gonią,
Ci, zębami z zimna dzwonią.
         Nikt do boju nie zagrzewa,
         Tu się biją, piosnkę śpiewa 
        Śmierć zza węgła wszędzie czyha 
        Brak na broni, a nie ducha.
My się z wrogiem nie cackamy,
Na tygrysy butle mamy,
Chociaż broni jest niewiele,
Filipinka przyjacielem. 
        Chociaż krwawe jest powstanie, 
        Polska znowu zmartwychwstanie.
         Matko – Polsko sił nam dodaj –
          My są twoje dzieci – CZUWAJ! 

NIEWAŻNE 

Nieważne, jaką masz podkładkę pod krzyżem,
Ile na rękawie sprawności,
Ale ważne czy jesteś w życiu harcerzem
Z czynów czynów ducha prawości.
         Nieważne, jakie masz za wyczyny nagrody,
         Medale złote, brązowe,
         Ale ważne czy w życiu łamiesz przeszkody
         Uczciwie, godnie, z honorem.
Nieważne, jaki sznurek na ramieniu nosisz:
Szary, złoty czy skórzany,
Ważne czy w miejscu stoisz, czy się w górę wznosisz,
Czyś sercem Polsce oddany.